«…Τα πάθη έχουν άγριες διαθέσεις. Επιτίθεται στη λογική, κυνηγούν την αρετή, κατασπαράζουν τις σχέσεις…
Εσωτερικά πάθη και εξωτερικοί πειρασμοί προτιμούν να επιτεθούν όχι σε σένα αλλά στο στόχο σου, στον προορισμό σου…
Εάν ο στόχος χαθεί, όλα χάθηκαν. Η διάθεση παραλύει, η προσπάθεια σταματά, ο αγώνας απονευρώνεται, η πορεία τερματίζει.
Εάν από τον ορίζοντα του φοιτητή αφαιρέσεις το πτυχίο, γιατί να αγρυπνήσει;
Εάν από τη δουλειά του εργαζόμενου βγάλεις το μισθό, γιατί να κοπιάσει;
Εάν πείσεις τον Οδυσσέα ότι η Ιθάκη καταποντίστηκε, γιατί να ταξιδέψει;
Εάν πεις στον πιστό ότι δεν υπάρχει Θεός, για ποιον να παλέψει;
Όταν το κακό στοχεύσει τον στόχο σου, τότε κινδυνεύει η πορεία. Εάν με αγάπη, ταπείνωση, υπομονή, επιμονή και πίστη εσύ στοχεύσεις τη ζωή σου, τότε δημιουργείς όλες τις προϋποθέσεις της αστοχίας του κακού….»
Απόσπασμα από το βιβλίο «Το παραμύθι σου άνοιξε… Από τα παραμύθια του χθες στην αλήθεια του σήμερα!», π. Σπυρίδωνα Βασιλάκου, εκδ. Αρχονταρίκι.