... Δυνατή ακούγεται η επιθυμία του Κυρίου να φάει με τους μαθητές Του το Πάσχα. Δεν είναι σφοδρή η επιθυμία να φάει αλλά να φαγωθεί, να δοθεί στον άνθρωπο. Η αγάπη του μυστικού δείπνου, η ταπείνωση του Ιερού Νιπτήρα, η προσευχή της ενότητας στο όρος των ελαιών, φωτίζουν την ύπαρξη των μαθητών. Μόνο το πρόσωπο του Ιούδα παραδίνεται σε βαθύ σκοτάδι. Δεν συγκινείται από «την άμαχον της αγάπης ισχύν» (Κύριλλος Αλεξανδρείας) και με φίλημα με έκφραση αγάπης δηλαδή, προδίδει. Ο τρόπος της προδοσίας κάνει τον Ιερό Χρυσόστομο να απορεί: «Με ποια μάτια κοίταξε τον διδάσκαλο; Με ποιο στόμα τον φίλησε;» ...

Απόσπασμα από το βιβλίο «Από τα ρηχά του χρόνου στο βάθος της αιωνιότητας... ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ»

του π. Σπυρίδωνα Βασιλάκου. Εκδ. Αρχονταρίκι