… Όταν μπούμε δυναμικά και ρεαλιστικά στη ζωή των Αγίων, τότε θα δούμε πράγματα που βίωναν αυτοί οι άνθρωποι της πίστης, που θα μας δώσουν ιδιαίτερη χαρά. Γιατί έτσι θα καταλάβουμε κι εμείς ότι, όταν φοβόμαστε, όταν θλιβόμαστε, δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε πίστη.

Ίσως έχουμε μια πλασματική εικόνα περί πιστού. Τον φανταζόμαστε ατρόμητο, να μην φοβάται, να είναι χαρούμενος, να μην πέφτει… Θα μου επιτρέψετε να πω ότι αυτό είναι η δυσφήμιση της πίστης, γιατί δημιουργεί ένα πρότυπο, που δεν έχει σχέση με τον άνθρωπο, πόσο μάλλον με τον νέο άνθρωπο …

π. Σπυρίδων Βασιλάκος

Από το βιβλίο «Να ονειρεύομαι, να ζω!» Συλλογικό έργο, εκδ. Εν πλω.