«Όταν στ’ αλήθεια συνειδητοποιούμε τα δώρα που μας κάνει ο Θεός, δεν έχουμε πια καιρό να ζητήσουμε τίποτα. Τρέχουμε και λέμε ευχαριστώ… ευχαριστώ… ευχαριστώ… Βλέπουμε έναν άνθρωπο… Ευχαριστώ. Βλέπουμε ένα λουλούδι... ευχαριστώ. Βλέπουμε ένα ποτήρι γάλα… ευχαριστώ. Για όλα… ευχαριστώ. Και έρχεται μια τέτοια χαρά στη ζωή μας, που πολλοί δεν καταλαβαίνουν, ας είναι και κοντινοί, τι είναι όλα αυτά! Μου λέγαν κάποτε στην Αγγλία:

- Τι τρέχει; Γιατί είσαι τόσο ευτυχισμένη;

- Επειδή είμαι ζωντανή και σας βλέπω!… Καλημέρα σας!»