ΠΑΕΙ Ο ΠΑΛΙΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ
«Πάει ο παλιός ο χρόνος». Τι μεγάλη πλάνη! Όταν το ακούω μου έρχεται να φωνάξω: «Για ψάξτε καλύτερα, κάπου μέσα σας είναι». Άκου πάει! Πώς πάει; Τα πάθη που καλλιέργησα αυτόν τον χρόνο είναι μέσα μου. Τα μίση, οι εχθρότητες που δημιούργησα, ο εγωισμός που έθρεψα, οι αρετές που αγωνίστηκα, οι άνθρωποι που απομάκρυνα ή απομακρύνθηκαν. Όλα μέσα μου είναι.
Συνήθως τα κείμενα αυτών των ημερών τελειώνουν με ευχές. Ευχή του κειμένου αυτού θα είναι ένα περιστατικό από τη ζωή ενός αγίου.
«Κάποτε πήγαν κάποιοι στον πατέρα του Μ. Βασιλείου και του είπαν:
Τρέξε στα χωράφια σου, έχουν μπει οι γείτονές σου και κυνηγούν λαγούς, θα στους φάνε όλους!
Τότε εκείνος απάντησε:
Προτιμώ να έχω φίλους γείτονες παρά λαγούς!»
Τη χρονιά στην οποία ήδη βαδίζουμε ας χάσουμε ή ας αφήσουμε να μας ξεφύγουν μερικοί «λαγοί». Δεν γίνεται να συγκεντρώνονται όλα γύρω από το εγώ μας.
Ας χάσουμε λαγούς και ας κρατήσουμε Θεό και αδελφούς!
Απόσπασμα από το βιβλίο “Από τα ρηχά του χρόνου στο βάθος της αιωνιότητας… Πνευματικό ημερολόγιο” του π. Σπυρίδωνα Βασιλάκου, εκδ. Αρχονταρίκι